متأسفانه ، حتی یک بحران وجودی بهداشت عمومی مانند همه گیر جهانی ، عمیقاً درگیر سیاست های حزبی است. طبق یک نظرسنجی ، 35٪ از محافظه کاران نسبت به 68٪ از سلبریتی ها ابراز نگرانی کرده اند. و تنها 42٪ از جمهوریخواهان از اینکه آنها یا یک خانواده در معرض ویروس باشند می ترسیدند - اما 73٪ دموکرات ها و 64٪ مستقلان ابراز ترس کردند.
این نظرسنجی ها برخلاف تحقیقات نشان می دهد که محافظه کاران در واقع نسبت به لیبرال ها نسبت به تهدیدات بیماری حساس هستند. تحقیقات رابطه محکمی بین محافظه کاری و انزجار برقرار کرده اند ، این یک مکانیسم روانی است که به ما کمک می کند تا از چیزهایی که باعث بیمار شدن ما می شوند ، خودداری کنیم. این موارد شامل طعم های بد یا بوی ناخوشایند است که مانع از مصرف چیزی تهدیدآمیز یا مضر برای زندگی می شوند. به طور مثال ، آزمایش های آزمایشگاهی نشان داده است که افراد اولیه ترجیح می دهند در مورد چیزهای منزجر کننده فکر کنند و حتی خود Covid-19 نیز محافظه کاری اجتماعی را افزایش می دهد.
بنابراین اگر محافظه کاران از بیمار شدن بیشتر از لیبرالها می ترسند ، چرا آنها کمتر نگران کروناویروس هستند؟ این سؤال محور مطالعه جدیدی بود که توسط لوسیان کانوی از دانشگاه مونتانا رهبری شد. به طور خاص ، او و تیمش می خواستند تشخیص دهند که این به دلیل تجربه است یا سیاست.
در یک حساب کاربری مبتنی بر تجربه ، محافظه کاران ممکن است کمتر تحت تأثیر این بیماری از لیبرال ها در ایالات متحده قرار گیرند. از این گذشته ، لیبرال ها و محافظه کاران غالباً در مناطق مختلف کشور و با میزان های مختلفی از مواجهه با ویروس سکونت دارند. بنابراین ، کاهش نگرانی می تواند در تجربه واقعی باشد.
در یک حساب سیاسی مبتنی بر ، محافظه کاران ممکن است اعتقاداتی داشته باشند که باعث می شود جدی بودن این بیماری همه گیر شود. این توضیحات بر شناخت ایدئولوژیک با انگیزه استوار است ، و معتقد است که ایدئولوژی های موجود از قبل باعث ایجاد رفتار ، اعتقادات شکل گرفته و نحوه تفسیر رویدادها می شوند. از این منظر ، نظرات سیاسی از قبل موجود ممکن است با همه گیر شدن در ارتباط باشد و باعث می شود محافظه کاران جدیت خود را کنار بگذارند.
برای بررسی اینکه نگرانی محافظه کاران از نظر تجربی یا سیاسی کاهش یافته است ، کانوی و همکاران وی با ارزیابی نزدیک به 1000 شرکت کننده در شش بعد که محافظه کاران و لیبرال ها ممکن است در دیدگاه های خود در مورد واکنش دولت نسبت به همه گیری متفاوت باشند ، شروع کردند:
محدودیت - درجه ای که شرکت کنندگان از دولت می خواستند شهروندان را محدود کند تا شیوع ویروس را کاهش دهد (به عنوان مثال پناهگاه در محل).
مجازات - درجه ای که شرکت کنندگان از دولت می خواستند شهروندانی که دستورات دوردست اجتماعی را نقض می کردند مجازات کند.
واکنش - درجه ای که شرکت کنندگان احساس عصبانیت کردند که دولت در هنگام اضطراری آزادی خود را محدود می کرد.
تحقیق - درجه ای که شرکت کنندگان از دولت می خواستند تحقیقاتی را در مورد Covid-19 تأمین کند.
محرک - درجه ای که شرکت کنندگان می خواستند دولت برای کمک به اقتصاد پول محرک را به افراد بدهد.
آلودگی اطلاعاتی - درجه ای که شرکت کنندگان احساس کردند که نمی توانند به دولت اعتماد کنند تا در هنگام اضطراری اطلاعات دقیق ارائه دهند.
سپس محققان سه مجموعه تحلیل انجام دادند. چه چیزی پیدا کردند؟
محافظه کاران گزارش دادند که کمتر تحت تأثیر کروناویروس قرار گرفته اند. با این حال ، داده ها در توضیح اینکه چرا آنها به طور کلی نسبت به لیبرال ها در مورد coronavirus بی تاب تر بودند ، بسیار فاصله نگرفتند.
در عوض ، یافته ها نشان داد که محافظه کاران به دلیل عقاید سیاسی خود بیشتر از لیبرال ها از ابتلا به این بیماری رنج می برند. به عبارت ساده تر ، از آنجایی که معمولاً محافظه کاران از محدودیت های دولت پشتیبانی نمی کنند ، آنها انگیزه می گیرند تا جدی بودن تهدید را کاهش دهند. اگر تهدید را جدی تر می گرفتند ، باید اقدامات دولت را که با عقایدشان ناسازگار است ، در نظر بگیرند.
یافته های محققان همچنین حاکی از آن است که با افزایش تجربیات و تأثیرات کورو ویروس ، ایدئولوژی سیاسی در ارزیابی خطر ویروس اهمیت کمتری دارد. این مفهوم همچنین مطابق با تحقیقات است که نشان می دهد ترس و همدلی باعث تطابق بیشتر با دوری جسمی از ایدئولوژی سیاسی می شوند.
آیا شیوع بیماری های اخیر در ایالات متحده آمریکا به ما کمک می کند تا تهدید را با وضوح بیشتری ببینیم؟ بیایید امیدوار باشیم که ، زیرا در مورد Covid-19 حزب سیاسی می تواند قدرت کشتن داشته باشد.
منبع : https://www.psychologytoday.com
