آیا "پسندیدن" باعث اعتیاد به شبکه های اجتماعی می شود؟

پست الکترونیک
مطالعه ای که اخیراً منتشر شده نشان می دهد که "پسندیدن" در اینستاگرام به روش های مشابه تحویل غذا به یک موش گرسنه که با فشار دادن یک اهرم در Skinner Box1 کار می کند ، کار می کند. هرچه سریعتر "پسندیدن" دریافت شود ، پست های بیشتری ارسال می شود. نتایج منجر به گمانه زنی در برخی رسانه ها مبنی بر اینکه این منبع استفاده وسواسی یا اعتیاد آور از شبکه های اجتماعی و در مورد ماهیت مربوط به دوپامین از این نوع رفتارها است 2. همانطور که قبلاً بحث کرده ام ، به خودی خود ، چنین پیشنهادهایی جدید نیستند ، اما نتایج حاصل از این مطالعه جدید برای پیش فرض هایی که در مورد نحوه تأثیر رفتار تقویت کننده در هنگام تهویه نشان می دهد جالب است. این باعث ایجاد یکسری ملاحظات در مورد اینکه آیا اقدامات هدایت شده پاداش تنها مکانیسم توضیح دهنده میزان بالای استفاده از شبکه های اجتماعی است یا خیر.

در اصل ، نظریه تقویت بسیار ساده به نظر می رسد (کلمه "برای تلفن های موبایل" باید نشانه ای باشد برای اینکه دنبال کردن به هیچ وجه ساده نیست). شما یک پاسخ می دهید ، یک نتیجه می گیرید و اگر نتیجه "خوب" باشد ، پاسخ را بیشتر مرتب می دهید. این را می توان "تهویه ابزار" یا "تهویه مطبوع" نامید و با کار B.F. Skinner همراه است. با استفاده از این مفهوم بیشتر ، نویسندگان نسخه 1 (کم و بیش) به درستی ادعا می کنند که هرچه میزان تقویت ("پسندیدن") بالاتر باشد ، میزان پاسخ بالاتر خواهد بود (یا ، به تعبیر آنها ، کوتاه تر فاصله بین ارسال ها). این رابطه بین میزان پاسخ و میزان تقویت "قانون تطبیق" نامیده می شود ، و برای سالهای زیادی برای توضیح بسیاری از جنبه های رفتاری ، انسانی و غیرانسانی مورد استفاده قرار گرفته است 4.

مطالعه جدید در مورد تأثیر "پسندیدن" 1 نشان می دهد که ایده تقویت می تواند برای درک استفاده از رسانه های اجتماعی استفاده شود. در مجموعه ای از مطالعات مختلف ، الگوهای ارسال پیام در شبکه های اجتماعی از نظر رابطه بین سرعت ارسال پی در پی و اینکه آیا پست قبلی "مانند" را دریافت کرده است یا نه ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همانطور که پیش بینی می شد ، دریافت "مانند" مربوط به تأخیر کوتاه تر برای ارسال پست بعدی بود. ویژگی خوب این مطالعه این بود که این الگو هم در تجزیه و تحلیل پاسخ های اینستاگرام در دنیای واقعی (البته از مجموعه های کاملاً ویژه پست ها) و هم در آزمایشی که میزان "پسندیدن" دستکاری شده است ، دیده شده است. اینها داده های خوبی هستند ، همان چیزی است که بسیاری از افراد برای مدتی پیشنهاد داده اند 3 ، اما سوال این است: آیا آنها نشان می دهند که یادگیری پاداش باعث استفاده از شبکه های اجتماعی می شود؟ برخی از هشدارها وجود دارد که نیاز به تفکر دارند - همیشه چنین بررسی هایی با مطالعه وجود دارد ، به خودی خود مسئله ای نیست ، اما با این وجود قابل تأمل است.

از دیدگاه یک نظریه پرداز تقویت ، شاید حتی بیشتر از نتیجه اساسی که ممکن است پیش بینی شده باشد ، مورد توجه قرار گیرد این بود که رابطه بین ارسال و "پسندیدن" بین مجموعه های مختلف افراد متفاوت است. افرادی وجود داشتند که الگوی پاسخ آنها بسیار شدید مربوط به میزان "پسندیدن" بود و دیگران این الگوی را نشان نمی دادند. نویسندگان پیشنهاد می کنند که این گروه ها از نظر شخصیتی با یکدیگر متفاوت هستند و گروهی برای پاداش اجتماعی بها نمی دهند. اینکه شخصیت در این امر دخیل باشد یا نه ، نکته قابل بحثی است ، اما این واقعیت که داده ها این الگوی را نشان می دهد ، احتمال کنترل شدن پاسخ ها را نشان می دهد. فقط در صورت تقویت کننده ، الگوی قابل پیش بینی را می بینیم - اگر "پسندیدن" تقویت کننده نباشد ، پس الگوی رخ نمی دهد - فقط برای همه اتفاق نمی افتد. شناسایی آنچه فرد قبل از مطالعه ارزش گذاری می کند ، با استفاده از برخی روشهای ارزیابی عملکردی ، وزن این پیشنهاد را افزایش می دهد.

یک جنبه از تئوری تقویت ، به همان اندازه که ممکن است در مدل منتشر شده تجزیه و تحلیل نشده باشد 1 ، این است که ، در چنین شرایط تقویت پیچیده - جایی که ارگانیسم ها آزادانه می توانند بدون محدودیت پاسخ دهند (یعنی در برنامه های عملگر آزاد) - همه پاسخها مستقیماً توسط نتایج آنها کنترل نمی شوند. این پیامدها برای اینکه آیا پاداش رفتار نشان دهنده تمام آنچه در مورد استفاده از شبکه های اجتماعی از منظر تئوری یادگیری قابل درک است ، است. در حقیقت ، میزان درگیری این پاسخ های پاداش دهنده "مانند" در استفاده از رسانه های اجتماعی و به طور بالقوه ، اعتیاد به رسانه های اجتماعی ، می تواند با سودآوری بیشتری مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

مقاله پس از تبلیغات ادامه می یابد

مدتهاست که گفته می شود برخی از پاسخها در موقعیتهای برنامه آزاد عمل به نتیجه منتهی می شوند (گاهی اوقات اقدامات هدفمند نامیده می شوند) ، در حالی که برخی از پاسخها توسط محرکهایی هستند که در زمان پاسخ دادن وجود دارند (گاهی اوقات به آنها عادت می گویند) ) 5،6 نویسندگان مطالعه جدید 1 ، با اندکی بینش ، در مورد نقش "پسندیدن" در تولید رفتار بحث کردند و به طور ضمنی این "پسندیدن ها" را با پاداش کنترل کردن اقدامات هدایت شده برابر دانستند.

با این حال ، با مطبوع سازی مثبت محرک های مرتبط با شبکه های اجتماعی ، "پسندیدن" همچنین احتمال دارد که مشاهده این محرک ها (به عنوان مثال تلفن همراه)