مقاله اخیر واشنگتن پست در مورد "...‘ گزینه آسان "رئیس جمهور بایدن برای انجام آن به تنهایی با دموکرات ها برای تسکین ویروس کرونا" به وضوح تصویری از رئیس جمهور را نشان می داد که در آن پشت پرتره ای از آبراهام لینکلن صحبت می کرد. این اولین باری نبود که نام یا تصویر لینکلن در رابطه با ریاست جمهوری بایدن فراخوانی می شود و بدون شک آخرین بار نخواهد بود. رئیس جمهور آقای بایدن چندین بار به لینکلن استناد کرده است. رئیس جمهور بایدن در سخنرانی افتتاحیه خود با لینکلن همذات پنداری کرد و گفت (تأکید شده است): "و ژانویه دیگر در سال نو در سال 1863 ، آبراهام لینکلن اعلامیه رهایی را امضا کرد. وقتی او قلم را روی کاغذ گذاشت ، رئیس جمهور گفت ، و من نقل قول می کنم ، "اگر نام من هرگز به تاریخ بپیوندد ، برای این عمل خواهد بود ، و تمام روح من در آن است." تمام روح من امروز در این روز ژانویه در آن بود ، تمام روح من در این است. گردآوری آمریکا ، متحد کردن مردم ما ، متحد کردن ملت ما ، و من از هر آمریکایی می خواهم که در این امر به من بپیوندد. " همانطور که در مورد روسای جمهور وجود دارد ، تعداد کمی از ارائه توصیه های این رئیس جمهور حتی اگر از آنها سال نشده باشد ، خجالتی بوده اند. از جمله پیشنهادات آنها نیاز به جنگ برتری طلبی سفیدپوستان ، مهار قسمتهای اضافی چپ و بیش از حد مردانه و سمی نبودن بود. شاید شگفت آورترین و چشمگیرترین توصیه دیگران ، از جمله جیمز کومی ، مدیر سابق FBI ، پیشنهادی بود که رئیس جمهور بایدن آقای ترامپ را از اتهامات بعدی جنایی که دموکرات ها مطرح می کند ، بخشود. مزایا و تعهدات چنین تصمیمی روشن است. متحدان مترقی رئیس جمهور بایدن خشمگین خواهند بود. از سوی دیگر ، این یک بیانیه و اقدام نمایشی خواهد بود که "... همچنین بایدن باید اعلام کند که وعده خود را برای اتحاد آمریکا دنبال می کند." شخص بلافاصله در اینجا به جرالد فورد و ریاست جمهوری 895 روزه آرامش بخش اما کوتاه او فکر می کند. پس از جانشینی ریچارد نیکسون ، فورد او را عفو کرد. آن عمل آشتی عمومی با هزینه های سیاسی و شخصی زیادی روبرو شد. اگرچه "در آن زمان مورد اهانت قرار می گرفت ، [امروز] جشن گرفته می شود - برای بهبود کشور بود." این یک اقدام شجاعانه از نجابت شخصی و شفابخشی سیاسی و بسیار لینکلنسک بود. ارزش پرسیدن چگونه است. یکی از مفسران پیشنهاد کرده است که بایدن رئیس جمهور بایدن بیش از یک رئیس جمهور غیر ترامپ "با مشخصات عموی آرامش بخش" باشد. فورد در اظهار نظر در مورد توانایی های گفتاری سیاسی خود ، دوست داشت بگوید که "من یک فورد هستم ، نه یک لینکلن" ، و او قول داد که از "صحبت ساده (احتمالاً صادقانه)" لینکلن تقلید کند. این مفسر بدون ذکر پارادوکس واضح رفتار لینکلن مانند فورد با آقای نیکسون ، پیشنهاد می کند "امروز کشور به لینکلن و نه فورد نیاز ندارد." سوال این است: دقیقاً این به چه معناست؟ اتحادیه با یک جنگ داخلی بی رحمانه از تجزیه نجات یافت. دومین سخنرانی افتتاحیه مختصر لینکلن حاوی این کلمات تکان دهنده بهبود و آشتی بود: "با سو mal نیت نسبت به هیچ کس ، با خیرات برای همه ، با صلابت در حق ، همانطور که خداوند به ما حق می دهد تا حق را ببینیم ، بیایید تلاش کنیم تا کار خود را به پایان برسانیم تا زخم های ملت را ببندیم ، و از او مراقبت کنیم. نبرد و بیوه و یتیم خود را به عهده گرفتیم - برای انجام همه کارهایی که می تواند صلح عادلانه و پایداری را بین خودمان و با همه ملتها تحقق بخشیم. " لینکلن ، همانطور که بایدن ، خواستار "اتحاد" نبود ، بلکه خواستار بهبودی و سازش بود. با این حال ، او بیش از آنچه در جستجوی آن بود و تقریباً لحن کامل یک فرضیه بلاغی را پیدا کرد تا فرایند کاملاً دشوار بازسازی عاطفی ملی را که پیش روی کشور بود ، تنظیم کند. دیوید رینولد ، زندگینامه سیاسی به خوبی تحقیق شده در مورد لینکلن ، به شرح زیر است [p. 458 ، تأکید اضافه شده]: "لینکلن خود را بین افراط و تعادل متعادل کرد: بین حاکمیت مردمی و تقاضای لغو فوری ، بین دیدگاه های جنوب و شمال ، بین قوانین عالی غیر دولتی و آنچه او و دیگر جمهوری خواهان به عنوان قانون عالی ضد برده داری در قانون اساسی دیدند. او فکر می کرد که اگر بیش از حد به هر جهتی متمایل شود ، ملت می تواند در هرج و مرج یا استبداد سقوط کند. با چرخش نیروهای سیاسی و فرهنگی در اطراف خود به سمت گریز از مرکز ، او یک وزنه متقابل گریز از مرکز را ارائه داد. " لینکلن "هم وزن ضد سانتریفیوژ" خود را بطور مداوم در بلاغت و گفتار اعمال می کرد. او به معنای واقعی کلمه جان خود را برای شجاعت سیاسی اش پرداخت کرد. اعلامیه رهایی 22 سپتامبر 1863 و اعلامیه عفو و بازسازی در 8 دسامبر 1863 برای ادغام کشورهای جانشین گرا به اتحادیه نشان دهنده دو تلاش قوی لینکلن در زمینه اعتدال و تعادل در چارچوب یک جنگ داخلی واقعی و غیر استعاری است. . رئیس جمهور بایدن در خطر نیست. سیاست آمریکا از روبیکن عبور کرده است. با این حال ، این جنگ برای برتری فرهنگی و سیاسی در جبهه های نبرد م institutionsسسات مدنی و فرهنگی کشور در سراسر کشور در جریان است. تا به امروز ، هیچ جنگ نظامی ، حمله و اشغال وجود نداشته است. از این لحاظ ، مسیر رئیس جمهور بایدن برای ایجاد "یک وزنه متقابل جامد مرکزی" واقعی برای نیروهایی که کشور را از هم دور می کنند آسان تر است. تنها کاری که او باید انجام دهد این است که کلمات درست را با تعدیل قاطع در سیاست های واقعی خود ترکیب کند. مقاله پس از تبلیغات ادامه می یابد او هنوز به زور این کار را نکرده است. در نتیجه ، این سوال به نظر نمی رسد که آیا رئیس جمهور بایدن به یک لینکلن تبدیل می شود یا حتی به یک فورد تبدیل می شود ، بلکه به طرز غم انگیزی ، با توجه به آنچه Edsel به کشور ما نیاز دارد ، خواهد بود.
- ۹۹/۱۲/۰۴